Ваҳдати миллӣ барои ҳар як кишвар, бахусус барои давлатҳои дар ҳоли рушд қарордошта, асоси муҳим ва омили калидии пешрафт мебошад. Пас аз солҳои душвори ҷанги шаҳрвандӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки иқтисодиёти кишварро ба фалаҷ овард, маҳз барқароршавии сулҳу ваҳдат заминаи мустаҳкамеро барои эҳё ва рушди иқтисодӣ фароҳам овард.

Яке аз нақшҳои муҳимтарини ваҳдати миллӣ дар рушди иқтисодиёт ин таъмини суботи макроиқтисодӣ мебошад. Замоне, ки дар кишвар оромиву якдилӣ ҳукмрон аст, сармоягузорон эътимод пайдо мекунанд, ки сармояи онҳо ҳифз мегардад ва муҳити корӣ пешбинишаванда аст. Ин омил барои ҷалби сармояи дохиливу хориҷӣ, ки барои эҷоди ҷойҳои нави корӣ, бунёди корхонаҳои истеҳсолӣ, рушди инфрасохтор ва татбиқи лоиҳаҳои бузурги иқтисодӣ зарур аст, ниҳоят муҳим мебошад. Бидуни ваҳдат, хатари нооромиҳо ва номуайянӣ афзоиш ёфта, боиси фирори сармоя ва сустшавии фаъолияти иқтисодӣ мегардад.

Ваҳдати миллӣ имкон медиҳад, ки захираҳои инсонӣ ва молиявии кишвар барои ноил шудан ба ҳадафҳои муштараки стратегӣ, аз қабили истиқлолияти энергетикӣ, амнияти озуқаворӣ ва баромадан аз бунбасти коммуникатсионӣ, муттаҳид карда шаванд. Масалан, татбиқи лоиҳаҳои азими гидроэнергетикӣ, ки барои таъмини истиқлолияти энергетикии Тоҷикистон ҳаётан муҳим аст, танҳо дар сурати мавҷудияти якдилӣ ва дастгирии умумихалқӣ имконпазир гардид. Инчунин, рушди соҳаи кишоварзӣ барои таъмини амнияти озуқаворӣ ва бунёди роҳҳои стратегӣ барои баровардани кишвар аз бунбасти коммуникатсионӣ аз зумраи он ҳадафҳое мебошанд, ки татбиқи онҳо ваҳдату якдилӣ ва пуштибонии мардумро талаб мекунад.

Ваҳдати миллӣ ба таҳкими ҳуқуқ ва қонуният дар ҷомеа мусоидат мекунад. Дар ҷомеаи муттаҳид ва солим риояи қонунҳо дар ҳама сатҳҳо беҳтар гардида, коррупсия коҳиш меёбад ва муҳити мусоид барои пешбурди соҳибкорӣ ба вуҷуд меояд. Ин омил барои рушди бахши хусусӣ, эҷоди рақобати солим ва афзоиши маҷмӯи маҳсулоти дохилӣ (ММД) нақши ҳалкунанда дорад.

Давлати муттаҳид метавонад ба рушди сармояи инсонӣ – омили муҳими рушди иқтисодӣ диққати бештар диҳад. Сармоягузорӣ ба маориф, тандурустӣ ва такмили ихтисоси кадрҳо ба афзоиши қобилияти рақобатпазирии иқтисодиёт дар бозори ҷаҳонӣ мусоидат мекунад. Ваҳдат имкон медиҳад, ки барномаҳои дарозмуддати давлатӣ дар ин самтҳо бо самаранокии баланд татбиқ гарданд.

Нақши Ваҳдати миллӣ дар рушди иқтисодиёти Ҷумҳурии Тоҷикистонро наметавон нодида гирифт. Ваҳдат на танҳо суботи сиёсиро таъмин мекунад, балки заминаи мустаҳкамеро барои ҷалби сармоя, татбиқи лоиҳаҳои бузурги миллӣ, таҳкими қонуният ва рушди сармояи инсонӣ фароҳам меорад. Инҳо ҳама омилҳое мебошанд, ки ба пешрафти устувори иқтисодӣ ва баланд бардоштани сатҳи зиндагии аҳолӣ мусоидат мекунанд. Аз ин рӯ, ҳифз ва таҳкими ваҳдати миллӣ вазифаи муқаддаси ҳар як шаҳрванди Тоҷикистон буда, кафолати ояндаи дурахшони иқтисодии кишвар мебошад.

Амонов Саҳбон Сарватҷонович, н.и.и., котиби маҷаллаи илмии “Паёми ДДТТ”