Бинед акнун, парчами бахту саодат шуд баланд,

Обрўи миллати тоҷику давлат шуд баланд,

То фалак оҳанги маънии сиёсат шуд баланд,

Нахли пурбору пурармони ҳақиқат шуд баланд.

Сар ба зонӯ, зонӯи андеша монеду дигар,

Каф занед аз бахту иқболе, ки бошад чорагар.

То ба кай бар қалби поки Тоҷикистон нештар?

То ба кай фикри хиёнатпарварӣ бошад ба сар?

Хостори нури имонед? Роғун аст нур!

Хостори бозўи сабред? Роғун аст зўр!

Хостгори нангу номусед? Роғун нест дур!

Хостгори ганљи ирфонед? Роғун аст пур!

Каъбаи нур аст Роғун, нур роғунмазҳаб аст,

Ояти шукронаи тоҷик доим дар ҷаб аст.

Пешвои мо чи хуш дар љодаи нурофарӣ,

Дар миёни Сарварони даҳр соҳибмактаб аст.

Шоҳрух Фаррух