Ҳеч гоҳ ислом дар ягон давр ба ҳизбу ҳаракате ё гурӯҳе ниёз надошту надорад. Собиќ њизби террористии нањзат низ ба ислом њељ робитае надорад ва бадномкунандаи ин њизби пок аст. Ба аъзоёни ТЭТ ҲНИ расонидаем, ки то ба кай зери ниқоби нав корбари мекунед. Шумо бояд ҳамарўза ва ҳама вақт дар хотир доред, ки мардуми тоҷик ва ҳатто қисми зиёди мардуми Аврупо мақсаду мароми шумо касифонро медонанд. Эй палидон, якбор ба худ оед ва ҳис кунед, ки мардуми тоҷик ҳеҷ вақт шуморо дастгири намекунад. Шумо аз хориҷӣ кишвар истода боз мехоҳед, ки дар Тоҷикистон солҳои 90-уми асри гузаштаро такрор намоед!? Ҳаргиз ба маќсадатон намерасед!

Ба шумо аблањон ва роњбари љинояткоратон - Муњиддин Кабирї чанд савол дорем. - Магар мешавад бо пуштибонии бегонагон дар дили мардум ҷой гирифт?! - Оё бовар доред, ки касе ба шумо баринҳо эҳтиёҷу эътимод дорад?!  Куштани мардумони бегуноњ ба шумо чї фоида дошта метавонад? Оре, мардуми тољик дар симову баромадњои беасоси Муҳиддин Кабирӣ ва чанд дайдуи беҳуввияти дигар як лаққӣ ва хизматгори бегонагонро мешиносад ва њодисаи ќатли вањшиёнаи сайёњонро њељ гоњ фаромўш намекунад.

Тӯли Истиқлолияти давлатии кишвари азизамон заҳматҳои бесобиќаи Асосгузори сулњу вањдати миллї-Пешвои миллат, Президенти Ҷумњурии Тољикистон, муњтарам Эмомалї Рањмонро миллати тољик бо чашми дил ва сар дид. Оре, њамин миллат хиёнатҳои на як бору ду бори "озодихоҳони озодандеш”- и ТЭТ ҲНИ-ро њам бо чашми сар диду њазорон бор нафраташон кард.

Ба касе пӯшида нест, ки меъмори сулҳу ваҳдат, муаллифу муаллими сохти нави давлатдории тоҷикон - Пешвои муаззами миллат, муњтарам Эмомалӣ Раҳмон аст. Имрӯз бори дигар собит шуд, ки мо оппозитсияи солиме дар рӯбарӯи давлатдорони кишвар надорем, вале ҳасудон, хиёнаткорон, чоплусон, лаганбардорон, мансабхоҳон, давлатхоҳони зиёде доштаему дорем, ки гоҳе аз пеши худ ва гоҳе бо тақозои кадом як хоҷа ва охунде пайи кор шуданд ва аз худ дар шакли ҳизбе, ҳаракате дарак додаанд.

Эй аблањон, маккорон, агар воқеан мусалмонед, мисли аксари мусалмонон бошед. Эй курони зархаридони хориљиён, ҳамаро ба нигоҳи ҳақир нанигаред. Боз ба такрор мегўям, ки шумо оппозитсия нестед, шумо бадхоҳи миллат ҳастед. Ба андешаи бад кардани ному шарафи давлату давлатдории тоҷикон, бар ивази ҳама гуна беномусиву даҳшатафканӣ шумо бадкирдориву бадрафтории худро нишон додед. Оё баъди ҳамаи ин боз боварӣ доред, ки боварии мардумро ба даст меоваред? На, њаргиз миллати тамаддунофари тољик шумо касифонро нахоњад бахшид. Марг ба зоти касифатон, ки љуз фитнаву иѓво кори дигареро наметавонед.

Хушбахтона ҷавонон ва мардуми Тоҷикистон аз шароити зист, созандагиву ободкорие, ки дар сарзамини мањбубамон шудааст, хело миннатпазиранд ва њар як сатри Пешвои муаззами миллат, муњтарам Эмомалї Рањмонро шиори фардои дурахшони хеш интихоб намудаанд...